Blues w historii muzyki

Muzyka bluesowa odcisnęła olbrzymie piętno na muzyce światowej. Początkowo blues był muzyką związaną z kulturą murzyńską. Blues wiejski związany był przede wszystkim z południowymi stanami USA. Czerpał on z pieśni religijnych, kazań pastorów, przyśpiewek robotników oraz niewolników murzyńskich. W późniejszym okresie blues trafił do miast, ale nadal opierał się na wolnym tempie i związany był z country bluesem, a związany był przede wszystkim z niższymi warstwami społecznymi murzyńskiej społeczności.

 

Blues tłumaczony na polski jako rozpacz bardzo często wykonywany był przez włóczęgów, bezdomnych na ulicach miast. W początkach XX wieku blues przekształca się w formę opartą na instrumentach. W początkowych okresie rozwoju bluesa była to muzyka oparta przede wszystkim na formach wokalnych. Blues na początku wykorzystywał jedynie proste instrumenty, czyli gitarę, czy banjo, a dopiero później w muzyce tej pojawiają się bardziej rozbudowane wersje instrumentalne z wykorzystaniem nie tylko fortepianu, ale całych orkiestr.